De afgelopen twee jaar zullen wel moeilijk voor jullie zijn geweest?
‘Toen corona intrad, hield Outing Holland tijdelijk op. De planning was leeg. Elke keer als we uit een lockdown kwamen konden we wel weer wat doen, maar we hebben wel enorm veel last gehad. Zeker in 2020 was het erg zwaar. Vorig jaar eigenlijk minder, maar toen hadden we allemaal werkvormen ontwikkeld die corona technisch prima konden. Onder andere bij jullie locatie Hooge Vuursche, daar hebben we o.a. een bezinningsloop uitgezet, waar mensen met GPS in duo’s wandelend het gebied in werden gestuurd en onderweg allerlei spannende vragen kregen over hun eigen samenwerking, persoonlijke ontwikkeling of gevoelens in coronatijd.
’s Ochtends kwamen ze in duo’s aan bij Hooge Vuursche en ontvingen we ze bij het Koetshuis. Ze kregen een GPS mee en dan gingen ze samen op pad. Na anderhalf uur kwamen ze terug, aten we nog een broodje en dan stapten ze weer in de auto. Ze reden dan naar huis en ’s middags rond 16.00 uur zat iedereen weer achter de laptop en deelden we de ervaringen digitaal met elkaar. Dit soort werkvormen hebben we veel ontwikkeld in coronatijd. Prima alternatieven als aanvulling op het bestaande offline aanbod, maar wij zijn toch echt van het raken en aanraken, dingen doen, bij elkaar komen. Iets dat online toch lastiger is.’
Hoe zorg je ervoor dat je de energie weer in teams terugbrengt?
‘Dat lukt vooral door (weer) verbinding met elkaar te maken. Wij zetten hiervoor onze reconnect-programma’s in. Allereerst vragen we aan de groepen wat ze op zo’n eerste reconnect moment willen doen. Wij proberen te achterhalen wat de vraag achter die vraag is. Waar komt het vandaan, wat is het probleem, wat is de ambitie, of wat is de aanleiding? Dan krijg je steeds vaker als antwoord: we zijn elkaar een beetje kwijtgeraakt, we weten soms niet meer wie wie is. Op basis daarvan ontwikkelen we programma’s die ervoor zorgen dat er weer échte verbinding ontstaat tussen mensen.